Wij namen deel aan het grensoverschrijdend kunstproject HHH (Hageland, Haspengouw, Hesbaye Branbrançonne)  in Hélecine





Op 30 september overleed Riet Pieters.
Zij was al jaren een gedreven lid van onze vereniging KantelinK.


Als herinnering aan Rietje


Toen Rietje de laatste zondag even uit een diepe slaap ontwaakte, sprak ze haar zorg uit: “ik hoop maar dat elk moment zinvol is geweest.” Deze zin typeerde Riet. Alles moest een betekenis hebben, zo kon ze maar bestaan. Met Riet kon je altijd ver doorpraten, ook ver ‘doorlachen’. Ze gaf zich altijd met hart en ziel. Haar groot vertrouwen en liefde voor haar medemensen dreven haar. Ze kon niet anders. Zo wilde ze ook door anderen aanvaard worden. Helemaal no-nonsens toonde ze zich, neem me zoals ik ben, zonder franjes.


We kregen wonderlijke verhalen te horen over haar lief en leed. Maurice was haar grote liefde, hij was alles voor haar. Maurice is zo een lieve man, met een gouden hart. Dat zei ze vaak. Maurice heeft dat ook waar gemaakt tijdens haar ziekteproces. Hij stond vlak naast haar, heeft al haar pijn mee gedragen, haar ondersteund tot haar laatste ogenblik. 
Dankjewel Maurice, Rietje weet wie je bent, wat je voor haar deed, hoeveel je van haar hield. Ze blijft hierboven altijd bij je.

Riet hoefde ook geen grote sier, ze ging voor echt. In haar hart was veel plaats voor de mensen van Poverello. Iedereen heeft recht op een waardig bestaan. Daar werkte ze aan mee. Ze ondersteunde de organisatie door mee te werken en mee te delen. Riet kon aanmoedigen en hoop geven.

Dat deed ze ook bij KantelinK. 
Door haar inspiratie inspireerde ze ons. Uit haar creatieve doortastende geest kwamen ideeën en vormen die tot opmerkelijke kunst leidde. Velen van ons bezochten haar tentoonstellingen en velen van ons dragen haar creaties.

Eén van de sterktes van Riet waren haar ontwapenende woorden die van een wat hachelijke situatie, een wonderlijk moment maakten. Dat was wat haar ook zo aantrekkelijk maakte, waarom we zo graag bij haar waren. Riet was een levenskunstenaar, kon van vele momenten genieten. Zo ernstig en diep doorvoeld ze kon zijn, zo onbevangen en levenslustig toonde ze zich,  als we samen voor een wijntje of een stevige pint zaten.  Het was altijd prijs bij Riet, altijd gezellig en warm. Ook dan leidde de gezelligheid vaak naar plannen voor de toekomst. Ze zag graag geluk, ze bracht graag mensen samen. 
Nu zijn wij hier samen, rond Rietje. We gaan dat grote hart missen, haar aanmoedigingen en haar creatieve geest.


Bedankt Riet voor je speciale gave waarmee je mensen hebt samen gebracht.

We gaan verder goed voor elkaar zorgen, zoals jij dat graag zag.
Rust nu maar Rietje, jij blijft in onze gedachten voor altijd.
 

Paula Reynders